Bugün belki de bir çoğumuzu haberi veya bilgisi olmayabileceği farklı bir tarımdan bahsedeceğim. Belki de ülkemizde de oldukça yaygın olan ama farkında olmadığımız hem çiftçiler için ek gelir kaynağı, hem de geleceğin tarımı olacak ekolojik veya perma kültürel tarımında kaynağı olabilecek, orman çiftçiliği yani orman tarımından bahsedeceğim.
Orman tarımı, orman ve ormanlık arazi sahipleri, fındık yetiştiricileri, şeker akçaağaç yetiştiricileri ve bitki yetiştiricileri için karlı fırsatlar sağlayabilir. Amerika’da özellikle Kuzey bölgesinde, 2000’li yıllardan beri gittikçe önemi artan bu tarım metodu, şu anda gerçekten uygulanabilir, hem orman köylüleri için ek gelir kaynağı olmakla birlikte, alternatif bir tarım modeli olma yolunu da açmıştır. Çünkü yapılan ve uygulanan bu metot organik tarım uygulamaları içinde bir rol model olma yolunda ilerlemektedir. Ayrıca Kanada’da yine orman tarımı oldukça ilerlemiş düzeydedir. Özellikle Akçaağaç dediğimiz bu orman ağacı Kanada’da orman çiftçileri için ciddi bir gelir kaynağı durumdadır. Ve dünyanın en büyük Akçaağaç Şurubu üreticisidir ki, milli bayraklarındaki sembolü de bu akçaağaç yaprağından almıştır.
Orman tarımı, yerleşik bir orman içerisinde yetersiz yetiştirilen mahsullerin yetiştirilmesidir. Orman çiftçiliği genellikle kereste için yetiştirilebilen ağaçları değil, sadece ağaçlar arasında yetiştirilen mahsulleri ifade eder.
Örneğin;
Ginseng (tıbbi) + akçaağaç şurubu + arı ürünleri + kereste
Shiitake mantarları + istiridye mantarı(kesilmiş tomruklarda yetiştirilir) + kereste
Eğrelti otları ve ayı çimi (dekoratif) + mantarlar + kereste
Ginseng + ceviz + siyah ceviz kaplama tomrukları,
Kızılağaç arasında yetişen; mısır, patates, buğday ekimi, sonrasında 2. Ürün olarak balkabağı yetişebilmekte.
Yerli süs bitkileri: Orman gülleri ve kızılcık.
Yosun: Kütük veya yaprak yosunu
Meyveler: Pawpaws, kuş üzümü, mürver ve yaban mersini.
Kuruyemişler: Siyah ceviz, fındık, ceviz fındık ve kunduz.
Diğer yem bitkileri: Rampalar (yabani pırasa), akçaağaç şurubu ve bal.
Dekoratif amaçlı kullanılan bitkiler, boyalar ve el sanatları: Galax, prenses çamı, ak meşe, baharda kedi söğüt dalları, çobanpüskülü, acı tatlı ve kan kökü.
Kaynak:
(Read more at: https://newcropsorganics.ces.ncsu.edu/herb/medicinal-herbs-and-non-timber-forest-products/forest-farming-in-north-america)
Yukarıdaki bilgilerden de anlaşılacağı üzere; ülkemizin de gerek iklimsel gerekse coğrafi yapısı, orman çiftçiliğine uygun sayılabilecek nitelikte. Bu konularda daha çok araştırma ve uygulama yapabilirsek belki bir gün bizlerde, zor bir dönemden geçen tarım ve hayvancılık yapan üreticilerimiz için bir nebzede olsa nefes alma imkanı sağlayabiliriz.
Saygılarımla.
Hakan Temur
Veteriner Hekim
