GÜNDÜZLER YALAN, GECELER GERÇEK.

Gündüz,
İnsanların içinde Yüzleri hep Güler.
Onları hep Mutlu sanırsınız değil mi?

Peki o Geceler?
“Mışıl-mışıl uyuyorsunuz.” diye cevap verdiğinizi duyar gibiyim.

Üzülerek söylüyorum;
Kesinlikle yanılıyorsunuz.

Şöyle Anlatayım Sizlere;
İşte o Dışarısı SAHNE. PERDE ARKASI da Geceler.
Yalnız kaldığın an, işte o zaman aklına gelir geçmişin.
Yaptığın hatalar, İnsanların Seni üzüp yerle bir etmeleri.
Film şeridi gibi gözünün önünden defalarca geçer.
Kafayı yeme durumuna gelmeye başlarsın. ve uyumak ister, yatağa uzanırsın.
Bu karanlık geceyi bitirmek için uyumak istersin. Fakat, uyuyamazsın.
İlk önce tek gözünden yaş gelmeye başlar. Daha sonra sessiz-sessiz, iç çeke çeke ağlamaya başlarsın. Kafanı koyduğun yastık ıslanmaya başlar.

Uykunun geldiğini anlarsan, yastığı ters çevirip uyursun.
Uyuya kalırsan da, Sen uyanana kadar kupkuru olmuştur.
Sayısızca Döktüğün gözyaşları uçup gitmiştir.

İnsan’ın Can-ı gün geçtikçe daha çok yanar. Zaman-zaman, kor gibi olur.
Fakat, artık alışmısındır acı çekmeye.

Bu bir geceye mahsus bir şey değildir.
Yaptığın hatalar, İnsanların Seni üzüp yerle bir etmeleri aklına geldikçe tekrarlanır.

Kurtuluşu yoktur.
Çaresi yoktur.