“Elbet bir gün kavuşacağız”

Pazarcılar doldurmuş sokağı…
Biri patatesten dem vuruyor diğeri domatesten…
Güneş vuruyor sokağa, çadırlar kızarıyor; güneş güle vuruyor, insanlar kızarıyor…
Ancak suratı kızarmayan insanlar var…

Birinin çocuğu bağırıyor, diğerinin kocası…
Bir yandan tatlıcılar bağırıyor; haydi taze geldi ballı ballı…
Havada gezinen bulutlar seyrediyor insanları…
İnsanlar ne kadar da telaşlı…
Ancak hiçbir şey olmamış gibi umursuzca evlerine gidenler de var…

Herkesin evine gidecek bu sokaklar…
Herkesi evine götürecek bu sokaklar…
Herkes evine gidince tek başına kalacak bu sokaklar…
Sokaklar yorgun olacak…
Sokaklar bir köşede unutulmuş olacak…
Sokaklar vefasızlıktan yeni güne zor uyanacak…
Ve aklı dağlarda kalan analar güne hiç uyanamayacak…
Sokaklar herkesi evine götürsün diye şehirleri ayaklandıracak analar…
Dağlar anaların yurdudur…

Balkondaki çiçekler sokaklara bakıyor…
Demir pencerelerden emzikli çocuklar insanlara bakıyor…
Yürümek için can atan çocuklar sokaklarda boşluk bulamıyor…
Boş sokaklar bomboş gözlerle boş boş bakan çocuklara bakıyor…
Sokakları çocuklara doldurmak için ağlıyor analar…
Karanfiller boyun büküyor…
Boyunlarını bükemeyen insanlar “yeni kapı”larda ip ve cambaz resimleri sergiliyor…

Dün bu sokakta savaş varmış gibi isyan eden müşteriler artık susmuş…
Sokak bugün sessiz…
Satıcılar tekrar çekilmiş topraklarına…
Heybelerine ne dolduracak çocuklar…
Betondan sokaklar bu çocuklar için değilmiş…
Heybelerine çocuklarını dolduracak kadınlar…
Şehir ışıkları tekrar yanacak…
Yıldızlar daha beyaz, ay hep beyaz kalacak…

Misafiri gelecek kadınlar için tekrar donatılıyor sokaklar…
Biraz bibere biraz marula biraz kabağa dokunacak kadınlar…
Satıcılar kızacak…
Çocuklar kızacak…
Domatese dokunduğunuz kadar saçlarımıza da dokunsanıza diyecek çocuklar…
Sonra aklına tarlalar gelecek kadınların…
Karpuz tarlasında saçlarını taradığı çocukları gelecek anaların…
Toprak ve saç hep aynı renkten diye bağıracaklar kepenkleri kapatılmış taş binaların önünde…

Sonra tüm kadınların beklediği misafirleri gelecek…
Sokakları belediyeler tekrar temizleyecek…
Saat beş çayında pazardan alınmış marulla kısırlar yenecek…
Sonra akşam olacak…
Pazar kurulmuş sokaklar çocuklar içinmiş diyecek televizyonlar…
Domates temizlemiş elleriyle çocuklarının saçlarını temizleyecek anneler…
Radyoda şu şarkı çalacak; ”elbet bir gün kavuşacağız”…