Sibel KİŞİOĞLU’nun kaleminden..
Merhaba sevgili dostlar size kendimden bir mesajım var lütfen okuyun;
Hayatın bana getirdiği bir sürpriz ile aranızda uzun zaman olamadım. Her alanda kendimi geri çektim. Utanma mıydı bu sanırım hayır. Çünkü artık kabullenme süreci ile birlikte bunun bana bir görev bahşettiğini fark ettim.
Sizler bilmezsiniz o nedenle belirteyim ilki 2007 ikincisi 2012 olmak üzere nörolojik bir rahatsızlık yaşadım. Bunun neticesinde uzun süredir tedavilerdeyim. Bu hastalık maalesef bacaklarımı etkiledi. Uzun süre yürüme kaybı yaşadım. Şimdi ağır aksak da olsa destekle yürüyorum artık çok şükür.
Ama ne yazık ki sağ bilek çok çaba göstersem de tam iyileşmedi ve engel kaldı bu bende. İs hayatım, özel hayatım sekteye uğradı. Küstüm hayata uzun süre “Neden ben” diye diye yıllarım geçti.
Bu da benim imtihanım, benim sosyal sorumluluğum demeye başladığım için sizlerle paylaşmaya karar verdim.
Yıllarca insanlara keyifli tatiller, güzel davet organizasyonlar diyerek çırpındım turizm sektöründe. Bu alanda kurucu müdürlük, genel müdürlük gibi seviyelere ulaştım. Ama artık kendimi engelli projeleri, sorunları konularına yöneltmeye karar verdim. Size sormadan sizin desteğinizi kalbimde hissederek güç aldım can dostlar. Biliyorum ki bunu tek başıma başaramam. Sosyal medya hesaplarımda, yazılarımda ve fırsat tanınan her mecrada bu konulara ağırlıklı olarak çalışmaya karar verdim. Hoşunuza giden ya da faydalı olabileceğini düşündüğünüz yazılarımı, fikirlerimi paylaşarak çoğaltmanızı arzu ediyorum.
Her zaman ihtiyaç sahibi bireylerin yanında olmaya çalıştım. Sağlığımı kaybetmeden önce her ay 3 engelliyi ailesi ile birlikte görev yaptığım işletmelerde yemeğe davet ederdim.
Bunları yaparken ‘’Herkes engelli adayı ‘’ derdim ben de sizler gibi ama içten içe bana bir şey olmayacağını düşünüyordum sanırım. Ama aslında sadece yanında olmak yetmiyormuş, arkasında dağ olmak daha önemliymiş. Burada kendi bedenimde sınadığım engel mücadelelerini paylaşacağım artık.
Çevremizde gözümüze değen, ama kalbimize tam inmeyen aksaklıkların aslında ne kadar hayati olduğunu göz önüne sermeye çalışacağım. Sizler de bu süreçte benimle olur, fikirlerinizi iletirseniz sevinirim.
İlerleyen zamanda belki bir youtube kanalı da açsam nasıl olur mesela içerik engellilerin yaşadığı zorluklar, gereksinim duydukları teknik malzemeler, toplum gözünde nasıl farkedilir olabiliriz, ulaşım, sağlık, tatil olanakları, belki ilgili tesislerle, kurumlarla röportaj gibi şeyler düşünüyorum.
Önerilerinize ve teknik katkılarınıza açığım bu konuda. Katkı deyince yanlış anlaşılmasın lütfen maddi değil bu katkı, engelli yaşamlarına kolaylıklar sağlayacak çalışmalar.
Ben bir dernek değilim, vakıf değilim sonuçta ama bu yazıları önemseyip bu tür vakıf ve derneklere kişisel katkılarınız olursa da mutluluk verir bana.
Her engelli benim kadar şanslı değil maalesef. Şükür benim yanımda olan güzel bir ailem var maddi hiçbir şeye ihtiyacım yok. Ama benim kadar şanslı olmayan engelli dostumuz çok fazla.
Her yazımda bir konuya değinmeyi düşünüyorum. Hayatın içindeki engeller konusunda.
Şimdiden yanımda olduğunuz, ardımdaki dağ olduğunuz için teşekkür ederim.
Sizleri seviyor ve sizlere inanıyorum. Değerli fikirlerinizi bekliyorum dostlarım.
Allah’a emanet olun…
