Aysu ÖZTÜRK’ün kaleminden..
Sadece bir adamı bekler kadın ,
Ait de olamaz başkalarına hem
Sahipsiz bir evde virane olmuş kalbiyle
Terkedilmiş yaz akşamında buğulu camların köşesinde sessizce
Lekelerinde yüzünü canlandırır gölgesinde sakallarını
Kir tutmuş kenarlarına fısıldar usulca hatıralarını
Manzarası geçmişe karşı , tutam tutam geçen yılları
Boğazın sularından geçip gitmeyen sevdaları
Akar akar durduramaz dakikalarını aşkın
Gecesini gündüzlere katıp şimdilere sığdırır ..
Sadece bir adamı bekler kadın
Aitde olamaz başkalarına hem ,
Kanayan duvarlarına anlatır sevdayı
Tahta kapılarından geçer yıkık dökük kalbiyle
Duvarlara anlatıığı masalları dinler damar damar başucunda
Soğuk bir kış sabahında güneşin doğuşunu izlerken
Sadece bir adamı bekler kadın
Bir teknenin kum taneleriyle olan aşkı gibi
Son vapurun duraktan kalkma ihtimali gibi
Dalgalar yüzüne çarpana dek bekler vazgeçmeden
Rüyalarında bile ayılamaz o kadın sürgün olmuş kalbinden …
