Melike GÜN’ün kaleminden..
Umut nedir?
Olmayacak şeylere bel bağlamak mı yoksa hayal etmek mi ?
Hayal etmektir umut.Kendi kendimize inat etmektir.
Güzel düşünmektir, mutlu yaşamak istemektir.
Geleceğe bakmaktır. Dünde arama mutluluğu
işte o zaman yanarsın sevgili okur.
İmkânsızı bile boş yere umut etmiş olmazsın.
Olamayacak bir şeyse bile kendini mahvettiğin de
umutların sana sahip çıkar. Olabilecek bir şeyse umut sana cesaret verir.
‘ Umut cesaretin yarısıdır. ‘ diye ne güzel demiş Balzac.
Ümit edersin ve cesaretlenirsin. Umut edebiliyorsan bil ki yapabilirsin de.
Çünkü en zoru yapabilmek cesur olmaktır.
Umudunu kaybettiğin gün gülemeyeceksin, içten bir şekilde.
Yürüyemeceksin bu çakıllarla, tümseklerle dolu hayatta.
Umut ederiz bazı şeylere tutunuruz,iyileşiriz,hayata bağlanırız.
Yeri gelir yıkılırız belki ama başka umut bir başka hayal yeniden ayağa kaldırır.
Çünkü hayat çıkmaza girmek için çok kısa.
Umut denen bu göreceli kavram bizi yıkılmaktan kurtarır.
Umut denen şeye bir nevi ilaç değil mi ?
Dozunda kullanılması gereken bir ilaç.
Dozunda yani gerçekçi…
Hayat altın tepside sunmuyor bize her şeyi.
En sevdiği ve en muhtaç olduğu kişileri kaybedenler,
para sıkıntısı iş sıkıntısı çekenler, hastalıkla savaşanlar,
evlerinin önünde yaşanmışlıklarla dolu yuvalarının yıkılışını izleyenler…
Bu insanların hayal kurabilmeleri için mutlu olabilmeleri için umuda ihtiyacı yok mu?
Öğren şu kendini mutlu etmeyi.
Korkma! Korkarak, karamsar yaşama.
Sen değiş,dünyan değişsin.
Bir umudunu yitirsen de diğer bir umudunla hayal etmeyi bırakma.
Cesaretli olmayı bırakma.
Ettiğimiz her hayal her bir umut
sokakta mendil satan bir çocuğun bütün mendillerini satmasının mutluluğu kadar
sevindirir ruhumuzu.
Ve sonra yeni bir güne başlarken güzel başlar o çocuk.
Umutla, tutunarak.
